شاعر : زهرا رضازاده نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل
بـوی عـطـرازقـدم شاه جهان می‌آید در گـلـستـان غـزل باهـیجـان می‌آیـد
شب میلاد شد وخواب زمستانیرفت در بهاران،تب خورشید زمان می‌آید
آسمان مهـر به دامـان زمین می‌پـاشد نبض خامـوش زمین با نوسان می‌آید
ساحل و بوسۀ دریا به لبش شورانگیز لـؤلـویی ازدل دریـاینـهـان مـی‌آیـد آیه در شأن حضورش شده نازل؛بهبه! در دل سـورۀ احـزاب،عـیـان می‌آیـد
خنده برصورت جبریل نشسته،زیرا قاصدی خوش خبرازسوی جنان می‌آید مادری چشم به راه است و جهانی پیگیر شور عشقی به جهان وقت اذان می‌آید
مـطـلـع شعـرشده نـام مـحـمد امـشب بـر زبـان قـلـمـم شـعـرروان مـی‌آیـد
غنچه خـندان شود ومـاه نمـایانباشد هرکجا نـام ونـشانش به زبـان می‌آید